ESKİ BİR TAPINAK YAZITI!
' Gürültü patırtının ortasında sükunetle dolaş; sessizliğin
içinde huzur bulduğunu unutma. Başka türlü davranmak açıkça gerekmedikçe
herkesle dost olmaya çalış. Sana bir kötülük yapıldığında verebileceğin
karşılık unutmak olsun. Bağışla ve unut. Ama kimseye teslim olma. İçten ol; telaşsız,
kısa ve açık seçik konuş. Başkalarına da kulak ver. Aptal ve cahil oldukları
zaman bile dinle onları; çünkü, dünyada herkesin bir öyküsü vardır.
Yalnız
planlarının değil, başarılarının da tadını çıkarmaya çalış. İşinle, ne kadar
küçük olursa olsun ilgilen; hayattaki dayanağın odur. Seveceğin bir iş seçersen
yaşamında bir an bile çalışmış olmazsın. İşini öyle sev ki , başarılarının
bedelini ve yüreğini güçlendirirken verdiklerinle de yepyeni bir hayat
başlatmış olacaksın.
Olduğun
gibi görün ve göründüğün gibi ol. Sevmediğin zaman sever gibi yapma. Çevrene
önerilerde bulun ama hükmetme. İnsanları yargılarsan onları sevmeye zaman
kalmaz. Ve unutma ki insanlığın yüzyıllardır öğrendikleri, sonsuz uzunlukta bir
kumsaldaki tek bir kum taneciğinden daha fazla değildir
Aşka
burun kıvırma sakın; o çöl ortasında yemyeşil bir bahçedir. O bahçeye layık bir
bahçıvan olmak için her bitkinin sürekli bakıma ihtiyacı olduğunu unutma.
Kaybetmeyi
ahlaksız bir kazanca tercih et. İlkinin acısı bir an, ötekinin vicdan azabı bir
ömür boyu sürer. Bazı idealler o kadar değerlidir ki, o yolda malûp olman bile
zafer sayılır. Bu dünyada bırakacağın en büyük miras dürüstlüktür.
Yılların
geçmesine öfkelenme; gençliğe yakışan şeyleri gülümseyerek teslim et geçmişe.
Yapamayacağın şeylerin yapabileceklerini engellemesine izin verme. Rüzgarın
yönünü değiştiremediğin zaman, yelkenlerini rüzgara göre ayarla. Çünkü dünya
karşılaştığı fırtınalarla değil, gemiyi limana getirip getirmediğinle
ilgilenir. Ara sıra isyana yönelecek olsan da hatırla ki, evreni yargılamak
imkansızdır. Onun için kavgalarını sürdürürken bile kendinle barış içinde ol.
Hatırlarmısın
doğduğun zamanları; sen ağlarken herkes sevinç içinde gülümsüyordu. Öyle bir
ömür geçir ki, herkes ağlasın öldüğünde, sen mutlulukla gülümse. Sabırlı,
şefkatli, bağışlayıcı ol. Eninde sonunda bütün servetin sensin. Görmeye çalış
ki bütün pisliğine ve kalleşliğine rağmen, dünya yine de insanoğlunun biricik,
güzel mekanıdır. '
XSENTIUS Kitabesi, M.Ö. IX. YY.

Yorumlar
Yorum Gönder